***** LEYLİ_İ FER *****

 

Sen ki

Çocukluğumun en masum yanıydın

Ahraz gecelerin koynunda

Ruhumda saltanatını sürerken zemheri ayazları

Sukuta teslim oldu gülkurusu dudaklarım

Bir yudum suya hasret yıkık dökük bir sarnıç gibi

Kurudu kaldı dilim, dimağım

Dilimin ucunda düğümlenen kekeç sözcükler gibi

Yüreğimin mahsenlerin de tutsak kaldı

Aşka dair

Sevdaya dair

Sana dair olan tüm umutlarım

 

Kızıl alevlerin üstünde

Çıplak ayak ile raks eden

Çingene kızından farksız iken

Şimdi

Küfe meyilli artık

Buram buram sen kokan çılgınca arzularım

 

Sen Akdeniz’in uçsuz bucaksız mavilikleri arasından

Çıkıp gelen denizkızı

Ben ise hüzünbaz gecelerin koynunda

Sana uzaktan bakan şimal yıldızı

Sen hakka  yürümüş olsan bile

Ruhun hala benim ile

Ahrette!

Ahrette diyorum Leylifer!!!

Ahrette, mahşer yerinde bekle beni

Çünkü hala ilk gün ki kadar çok seviyorum ben seni.

 

LEYL_İ FER

 

( Leyli_i Fer başlıklı yazı S.SAMYELİ tarafından 1.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu