Deli bir fırtınaydı kopan
Ardında bıraktığı onca kırık, dökük.
Onarmaya çalıştıysam da olmadı
Birleşmedi parçalar
Ne kırıklar istekliydi buna
Ne de tutkalın feri.
Kimileri iyice ufalanmış
Un ufak olmuştu
En fazla ikinci fırtınaya kadardı ömürleri
İkisi de bunu biliyormuşçasına
Belki de buydu tek sebepleri
Delicesine kopan bir fırtınaya
Nasıl dur diyeceklerdi ki
Sağlamken diyemediklerini...
Belki de hata ikisinde de değildi
Devrilmeden parçalanmalarındaydı
Dengeli değildi bulundukları mekan
Kopan bir fırtına değil
Esen bir yel bile olsa
Yine parçalanacaktılar bir gün...
Böylesine yok olmak bence
Olasılıkların en güzeli
Yıllarca devrili kalarak can çekişeceklerine
Birden parçalanıp un ufak olmak,
Yok olmak en güzeli...
Belki de yok olmaların en güzeli...
Kardelen
Serap Sönmez
