YORGUN
Gözlerinin peşinden dört nala koşan yürek
Sevdanın rüzgarında boşa esti yoruldu
Elleri susturamam dilleri olmuş kürek
Bayramlık ağızlardan
kulak pustu yoruldu
Hayatımız bizimdir eller ne diye coşar
Sabır bir dingin deniz gün gelir o da taşar
Suskun olan dilimiz çözülüp bendi aşar
Edepsizin sesinden edep kustu yoruldu
Bilmezler ki canana bizim canımız feda
İsteğimiz çok değil sadece bir hoş seda
Oysa yar yola düşmüş etmeden bize veda
Gitme dur diyemeyen dilim sustu yoruldu
Dolsaydı kalemine bir yada iki satır
Yar kalbinde bize yok belli ki zerre hatır
Gönlümüz sevenlere oluvermiş bak yatır
Umutsuz eller ona teller astı yoruldu
Hiç mi yordam bilmezsin yazmaz mı kutsal kitap
Bu nasıl sevdaluktur söyle bu nasıl hitap
Neredeydi yanlışım gönül aşkından bitap
Gözlerin şu ömrüme mühür bastı yoruldu..
beyazmelek