AYNI GÖKYÜZÜ
aynı yerden bağlanmışız aşkın içine
gökyüzüne bakıyoruz görmez yanından
bin hayat getiriyor avuçlarıma tesadüfler
o kadar umut ki gözlerinden kayan yıldızlar
gizli zamanlara sığınıyor
akıyor ellerimden
çırpındıkça dökülüyor kuşların kanadından izlerin
açık bir pencereden içeri dolan aşk tutuyor bizi
çarpıyor yüreğimize en şiddet vereninden
seziyorum ömrüme kıyacak deli gülüşlerin
daha ne çok kalem gezer gecelerimde bilinmez
ne mürekkepler tüketir zaman
belki de aynı şiire yazıyoruz ismimizi bilmeden
bin hınç alıyoruz aşkın durgunluğundan
aynı yerden seviyoruz suskunluğun tenini
düşlerimiz çatlıyor göz göz içimizden
dalgalıyor içimizdeki rüzgârın hızını
bin hiddetle harlıyoruz solgun ateşleri
sancılar doğuruyoruz içsel tutkularımızdan
çatlıyor düşlerimize sızan kuşkulu eller
toprağa düşen ilk yağmur kokusu oluyoruz
düşlerimize uzaktan bakan gözlere
her an kuşları gösteriyoruz
neşeyle cıvıldayan
bin gökkuşağı
bin aşk oluyoruz
aynı gökyüzünde
vildan / 2015
Yazarın
Sonraki Yazısı