Yalnız Çocuk
Yüzünün solgunluğunu sorsalar;Ne derdin çocuk ,
Anlatabilir miydin?
Hayat diye başlayan bir cümleyle
Kayıp ettiğin yüzünün rengini.
Yalnızsın değil mi çocuk?
Ne yüzünün kireç rengini
Ne de halini hatrını
Kimse soramaz yalnız bir çocuğa
Terkedilişinin verdiği bir acı tebessümle...
İnsanlara matemle bakan bir çocuksun işte...
Eskimiş ayakkabıların, yırtılmış elbiselerin
Ve yarı aç yarı tok halinle ağlıyorsun işte
Buruk bir tebessümle;
Keşke beni de biri görüp merhaba dese diye
Çocukluğunun böyle geçtiği bir tasvirle
Dünyalar senin olsa ne yazar haline
Ömrünün yarısı geçti belki de
Şimdi binlerce insan yanında olsa bile
Yine de yalnızsın çocuk
Yine de buruksun hayata
Yine de soğuk...
(
Yalnız Çocuk başlıklı yazı
sadbuttrue tarafından
5.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
