Yapmacık sevdalar canını yakar
Sessiz duvarlara söz fayda etmez
Kalem kimi zaman yazanı yıkar
Gövünür yüreği buz fayda etmez...

Kimi zaman kanın nehirce akar
Sevgi kazmasıyla sevda kazarsın
Ey sefil şairim seni kim takar
Duygu kalemiyle aşkı yazarsın...

Sarıldın bu gün de kâğıda yine
Kalemin cızırdar kelâmın yetmez
Yazarsın durmadan yalnız kendine
Yazdıkların inan beş para etmez...

Hüznünü şiirler gizleyemez ki
Yürek acısını anlatıp durdun
İnsanlar hep seni izleyemez ki
Yazdığın şiirle kendini vurdun...

Yazıp duruyorsun bin bir heceyle
Hayat sahnesinde kelimelerin
Yarışıp dururken gündüz geceyle
Yazarken dikkat et çukurlar derin...

Şiiri kendine siper ederken
Haydi durma ağla köşeler senin
İnsanlara safça duygu güderken
Mezeler kadehler şişeler senin...

Yalızlık gölgendir sefil gidişte
Ahval duyurmana şiirin yetmez
Yazıp çizip durdun netice işte
Dünyada değerin beş para etmez...

Sandın ki her kese yakın bir cansın
Gelen vurur giden unutur seni
Yazdıklarından hep acı duyansın
Sonunda Azrail zapt eder teni...

Nermin Aydın
( Sefil Şair başlıklı yazı Nermin tarafından 5.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu