Bir zamanlar ne güzel mahallelerimiz vardı
İçinde bütün Türkiye halkı dostça yaşardı…
Arap uşağı Keriman abla
Bulgar göçmeni Halis efendi
Elazığ’lı zazalar
Diyarbakır’lı Kürtler
Yerli Türkmenler
Ve biz Lazlar
Bütün bir Türkiye aynı mahallede yaşardık…
Rutubetli,sıcak Adana akşamlarında
Çaylar demlenir
Börekler,içli köfteler hazırlanırdı
Serilirdi iki bina arasına kilimler
Gelip geçenler bir dilim almasalar
Mutlaka gazabına uğrarlardı
Çerkez Fatma ananın.
Arnavut gelini ayran açar
Boşnak kızı kurabiye yapardı
Biz komşu kızlarıyla dedi kodu yapardık…
Karışırdı gülüşlerimiz limon kokularına
Eskiden Adana her mevsim
Portakal çiçeği kokardı
Ne güzel kaynaşmıştık birbirimize
Erkeklere keko
Kızlara bacı derdik
Bizden sorulurdu mahallenin namusu
Yanık tenli
Mor fistanlı komşu kızlarına bakar
İçimizden sevdaya dair bir düşünce geçse
Ayıp sayar kendimizden utanırdık…
Akşamları;
Tek katlı evlerin asmalı damlarında
Çardaklarda oturur,gökyüzüne bakar
Geleceğe dair hayaller kurardık
Ne güzel gülerdin komşu kızı
Mahallemiz gülüşünle ısınırdı
Sokağımız sen varsın diye öyle sıcaktı
Kavgalarımız olsa da tez barışırdık…
Bir zamanlar ne güzel mahallelerimiz vardı
İçinde bütün Türkiye halkı dostça
yaşardı..
Gürcü bakkal
Laz pastacı
Kunduracı dadaştı
İmamımız Trakyalı
En iyi kebabı Kürt Celal yapardı
Şimdi ne oldu bize Allah aşkına komşu kızı
Görsem tanır mıyım seni
Hatırlar mısın beni acaba?
O güzelim tek katlı evlerin yerinde
apartmanlar
Dev gökdelenler kaplamış her yanı
Böyle nasıl bin parçaya bölündük.?
Artık kimse kimseyle selamlaşmıyor
Aynı binada
Aynı katta insanlar birbirini tanımıyorlar
Sevgi saygı öldü
Tükendi paylaşım
Biz neden böyle olduk komşu kızı?
Söylesene.!
Söylesene biz nerede yanlış yaptık?
Bir zamanlar ne sıcak bir mahallemiz vardı
İçinde bütün Türkiye halkı dostça yaşardı
Yaşlılara saygılıydık
Erkelere keki
Kızlara bacı derdik
Bu yüzden öğrenemedin hiçbir zaman
Seni sevdiğimi komşu kızı…
Söylesene.! Biz nerede yanlış yaptık?