Online Üye
Online Ziyaretçi
Kaybediyor dirayetini onurum
Alabildiğince keşmekeş
Olabildiğince yorgunum
Gözlerinde yeşermeye başladı
hayali ırak düşlerin
İçime düşen o beklenmedik
Davetsiz acıdan bilirim
Hazır yitmişken gözlerine
Son bir kez bakma cesaretim
Gidiyorum şimdi ben
Bir buse ile bu anı süslemeden
Bir hoşça kal demeden
Gidiyorum
En çokta seni sevdiğimden
Bir bıçak gibi kesmeli ayrılık
Kapatıp gözlerini vurmalısın
Bir anda bölünmeli hayatlar
Bir anda öyle yanmalı ki canın
Kendini bu acıdan ibaret
Yıllarca bu acıya ibadet
Ederken bulmalısın
Öfke büyütür kin yürütür
Uzatmalı ayrılıklar
Aşk soğurken kenarda
Vicdana ok gibi saplanır yaşanmışlıklar
Yinede hiç yıkılmaz
İki yürek arasına örülen duvarlar
Yağarsa bir gün pişmanlığı yeşertecek yağmurlar
İyi bak ıhlamur ağacında ki kuş evime
Yem koy serçeler için arada bir
Ve beni içten gelen bir gülümsem de
Gitmiş ama bitmemiş
Gitmiş ama kalmış bil
Gidebilmek aslında kalmaktan unutma ki
Çok ama çok daha fazla sevmektir