Yar dediğin,
Vermeli yanağından buse
Aşk ve sevdası olmalı hadise
Tarihe mal olmuş sevdalardan
Çıkarmalı kendine hadise.
Yar dediğin,
Yoluna gül yaprakları sermeli
Zemherilerde bile gül dermeli
Bir anlık yar yokluğunda
Aşkın tuvalinde hep onu çizmeli
Yar dediğin,
Gözlerine sevda sürmesi çekmeli
Gönül tarlasına aşk fidelerini ekmeli.
Yâre gelecek bela ve musibetleri,
Tereddüt etmeden kendi üstlenmeli.
Yar dediğin,
Sevdiğini bağrına basmalı
Sevdasını gönül duvarına asmalı.
Kendise öylesine meftun etmeli ki,
Dolaştırmalı sevda tasmalı.
Yar dediğin,
Sevdiği geciktiğinde yolunu gözetlemeli,
Okuduğu sevda kitaplarını özetlemeli.
Sevda meclisinde her oturduğunda,
Aşk ve şevkle sevdiğinden söz etmeli.
Yar dediğin,
Vedud dağlarının doruğuna çıkmalı,
Suyu berrak bir pınar olup sevdiğine akmalı.
Sevdiğinin sesini duymadığında,
Dünya nimetlerinden bıkmalı.
Yar dediğin,
Aşkın dağlarında muhabbet fedaisi olmalı
Yaşadıkça rahmani sevdalarla dolmalı
Sevdiğini öylesine sevmeli ki,
Üzüldüğünde saçın başın yolmalı.
04/Şubat/2015