Sanki dünden beri ve belki de akşamdan,
Kardelen yaprağına beyazlar yağıyor.
Usul usul zemheri giyinmede mavi,
Gözlerimden çisil çisil yağmur sağıyor.

Üstüme üstüme geliyor tüm korkular.
Gözlerim kan çanağı ellerim üşüyor...
Camlarda uğultu, koç katımı sürgünü,
Maveradan öteye yalnızlık düşüyor.

Karanlıkta parlayan sis, ıssız gözlerim!
Bağdaş kurup oturmuş başköşede...
Siyah perdelerde tir tir titrer, bir ayazın;
Cam göbeği kalbinde, kırılgan bir şişede...

Uzun zamandır uykusuzum, ne zamandır...
Deniz kadar sessiz, kaç denizdir ayakta!
Ölümcül bir hüzün, solgun yüzlü bir çocuk,
Alabildiğine ürkek... bir sonsuz şafakta..
( Sis başlıklı yazı çinuçen tarafından 20.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu