Yalnızlığın Annesi
Sana geldim, yalnızlığın annesi!
Durgun limanına ıslak düşlerle
Yelkenim siyah ,yelkenim yırtık
Peşimde alabora gemilerle
Sana geldim, yalnızlığın annesi...
Dağıt ümitlerimi yakamozlarda
Bil ki, en az senin kadar sessizim
Benim denizim denizim...
Yüzerek geçtim gök kubbeyi
Tadına doyulmaz yağmurlarla
Kumsalında yürüdüm gün boyu
Ve...Duydum matemini nemli yosunların,
Derinlerde adın adımla yazılı!
Benim mavi gözlü bebeğim.
Bil ki en az senin kadar sensizim,
Benim denizim denizim...
Uçsuz bucaksız deryalarda
Sandalımı çeken deniz kızısın.
Başıma çarpan yalçın kayalarda
Narin, ürkek deniz yıldızısın.
Bil ki en az senin kadar bensizim
Ben sana hala ırmaklar gibi aşık,
Bil ki artık ölü bir benizim
Benim denizim denizim...
(
Yalnızlığın Annesi başlıklı yazı
çinuçen tarafından
26.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
