Çehrelerde buruk ve sevinçli hülyalar.
Burada yok senden başka gerçek dikensiz gül,
Orada herkes örnek alıyor,hepsi yapmacık dikenli gül.
Dünyanın yanmasının sebebi tek hasretin,
Hülyanın olmadığı yerde olur kasvetin.
En güzel kırmızı gül,
Senin buradan ayrılmanla tarihimize konuldu virgül.
Güneş bile kıskanıyor parlaklığını,
Güneşin bile aydınlatamadığı yeri aydınlatmanı.
Aşıkların dilinden düşüremediği Mekkelisi,
Herkesin gönlünde taht kuran melikesi.
Seninmiş gül kokulu makber,
Seni görmek istiyorum ey peygamber.
İzin ver Medine'ye yanına geleyim,
Mescid-i Nebevide seni bir kere göreyim.
Sen bütün alemin sultanısın,
Yanında ki sahabelerinden beni müşrikler tanısın.
İzin sende ferman sende,gel veya gelme,
İzin versen dünyalar benim olur birde desen gitme.
Senin yanına varmam bana onur,
Ağlamamak elde değil o, nur.
Köleyim o gül sultana,
Merhamet et, ne olursun bu cana
Köleliği kaldırdığından sonra özgürlüğüm kısıtlandı bir anda,
Çünkü ben senin kölendim ya resullah.
Ahmet Faruk KÖRÜN LeyL-i Efruz