Üzdüler Seni
Onlar yabancıya, hem kul hem köle,
O paslı beyinler, bilmezdi seni.
Rozet takanları, vuranlar bile,
Anladı, öğrendi, ve sezdi seni.
Sıkışınca sana sığındılar hep,
İrticaya, yobazlığa, oldular sebep,
Şereften bi-haber, kalmamış edep,
Satılık kalemler, hep yazdı seni.
Kimisi, "ikinci" cumhuriyetten,
Dem vurdu da, koptu saptı milletten,
Gericilik gibi, aymaz illetten,
Uyuşan beyinler, duymazdı seni.
Darda kalıp senin adını rehber,
Edenler oldu da, kaldı derbeder,
Sömürü altında, inleyip heder,
Olanlar, bilirim, hep üzdü seni.
Yine geldi çattı, acı zamanım,
Tutmuyor dizlerim, bitti dermanım,
Son günlerde,"çirkin" ölüm fermanım,
Sanırlar yok edip, ve ezdi seni.
Bilmez; bir ölürüz, binle geliriz,
Aymaz olanları, düşman biliriz,
Yolundan gittikçe, cesaretle biz,
Kimse zannetmesin ki çözdü seni.
(11 Kasım 1999-9 Kasım 2009)
(
Üzdüler Seni başlıklı yazı
ismet-top tarafından
10.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
