Eðsin daðlar, baþýn eðsin,

Sürsün bahar, gün dönmesin.

Minareler arþa deðsin,

Ezan sesi hiç dinmesin.

Alperenler geçsin serden,

Müjde gelsin hep zaferden,

Kim dönerse bu seferden,

Ünlerine Türk denmesin.

Gönüllerden taþsýn bu ses,

Altaylarý aþsýn bu ses,

Tuna, Turan... Bütün herkes,

‘Ne mutlu ben Türk’üm’ desin.

Þanlý günlerini ansýn,

Ufkumuzda dalgalansýn,

Mavi semalarda yansýn,

Ayla- Yýldýz hiç sönmesin.

Yanýk Ozan, çal sazýný,

Eyle Hakk’a niyazýný,

Sev kýrmýzý- beyazýný,

Burcumuzdan hiç inmesin.

               19 Mayýs 2007/Akyazý

 Muhammet AVCI