hüzün veren sonbahara senmi hüzün salarsın
o göz alıcı ssarı saclarınla
yoksa senmi katarsın denizlerin rengini gözlerinle
öyleyse denizden cıkmayıp sonbahara aşıkmı olmalıyım
baksan bana erimekle kalmayıp buhar olup giderim
olsun yagmur damlası olup senin denizine düşerim
sarılırım sana bir kez bile şüphe etmeden güvenirim
sıcak gülümsemde kalıp kahkalarınla sevinirim
kendimi utanmaktan alamayıp her zaman kızarım
sonbaharının bittigini inanmayıp kabus sanarım
bir daha denize eşlik etmicegimi bilirim
denizin dalgalarını duyamam ama hissederim
olumsuzluklar onu bulsada güclüdür direnir derim
el ele verip denizimi yosunlardan temizlerim
sonbaharın denize agladıgını görürsem biterim
güldügünü görürsem hayatı severim
