Koydum çay tabağına
Benim gibi için için yanışını seyre daldım
Sigaramın ucunda küller birikiyor ve dayanamıyor
Dökülüveriyor …
Anılarım gelir aklıma, kül olup acılara dönüşmesi gibi
Zaman zaman sigaradan derin bir nefes çekiyorum
Ten kokunu içime çeker gibi
Bir nefes, bir nefes daha alıyorum, zehirliyorum her nefeste
kendimi
Olsun daha da çok çekiyorum
Alışkanlığım oluyorsun
Çok özlüyorum…
Bir anda hatıraları silke liyorum çay tabağına
Zehir olması hoşuma gidiyor
Canımı acıtsa da vazgeçemiyorum senden…
İçime çektikçe çekiyorum.
Boşluğa üflediğim her dumanda
Giderken bıraktığın bakışını görüyorum nereye baksam
Alışkanlığım oluyorsun
Çok özlüyorum…
Nefes nefes çektikçe sigaramın sonu geliyor
Senin de sonunun geldiği gibi.
Söndürmek için elim küllüğe gitse de
“Dur” demeni bekliyorum
Hiçbir zaman duymadım ki sesini
Ama yok…
Yok böyle bitiremem
Gözüm çay tabağına takılıyor
Sen oradasın, kül olmuş hatıralar orada
Parmaklarımda kokun, ne yapsam nafile çıkmaz
Alışkanlığım oluyorsun
Çok özlüyorum…
Sigaram nefes nefes bitse de
Sen katre katre çoğaldın, senden habersiz sensiz
Anladım ki küllerinle yaşıyorsun ciğerlerimde
Ve bekliyorsun beni tekrar ateşlemem için seni
Alışkanlığım oluyorsun
Çok özlüyorum…
Bir kıvılcım ile tekrar yanmaya başlıyorsun
Hatıraları, yürek sancılarımı her seferinde önüme koyuyorsun
Yeniden bitiyorsun
Devam edip gidiyor
Bilmem kaç paket sigara tükettim böylece
Alışkanlığım oluyorsun
Çok özlüyorum…
Mustafa KARAAHMETOĞLU
19.05.2015
