ben hüzünlerin şairiyim susmaz kalemim
çağlar yüreğim
dökerim içimi mısralara
sevdim mi adam gibi severim
ölürcesine
sen günü birlik ilişkilerin kahramanısın
hala tahta masalara kazıyorum adını
çentik atıyorum ağaçlara
gittiğim her yerde
birleştiremiyorum kopan halkaları
yerli yerinde değil taşlar
örtüşmüyor söyleminle yaptığın şeyler
her cümlende sadece sen
yok başkaları hele biz
kahır mektuplarında bulamıyorsam
ıslak gözlerle seni
beyaz mendillere siliyorsam gözyaşları mı
tarifsiz acılar çekiyorsam yokluğunda
her gece sabahlıyorsam sabahçı kahvesinde
ve bir çay gibi demliyorsam hasretini
uzaktır bunlar sana
anlayamazsın seni sevdiğimi
üç beş nöbeti gibi
yüreğimde yaşattığım sevgini
beynimde soru işaretleri
çakar şimşek gibi
sorgularım ilişkimizi
yaparım aşkımızın muhasebesini
ayrılığı bana sor diye haykırıyorsa yüreğim
sorunlardan sorun üretiyorsa beynim
kemiriyorsa içimi sensizliğim
bunun adı aşktır sevdiceğim
o çay karası gözlerindir aldığım nefesim ...
Refik
06 . 06 . 2015
İstanbul
(
Ölürcesine Sevdim başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
6.06.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
