Eskişehir benimdir vermem!
Eskişehir’den kimse beni silip atamaz
Yurt edindim kendime
Porsuk’ta çimdim, utanmadım; arlandım
Eskişehir yurt edindikçe
Bu memleketin evlatlarınca
Bu memleketin sırtı yere gelmez
Tüyü bitmemiş yetimin hakkı
Yeniden, yeniden yurt edindikçe
Memleketlimle korunur
Ben Eskişehir’i yurt edindim kendime
Kimse çekip atamaz yüreğinden
Anlını karışlarım, aklını karıştırırım
Sivas da doğdum Eskişehir de öleceğim
Karar verdim
İsterseniz gömmeyin, dikmeyin mezar taşımı
Sakarya gazetesi alırken
Avuç içi gösterdiler bana
Aha işte açtım avuç içimi
Gazeteniz internet sitesinde
Şiirimle dileniyorum
İsterseniz silmeyin borcumu
Yüreğimi parçalar, yüreğinizi dağlarım
Ben şimdiki zamanın
Nasrettin Hocasıyım
Mizah gücündeyim
Yunus Ermesiyim
Yaradan aşkı gücündeyim
Hacı Bektaş Velisiyim
Metafizik gücündeyim
Mevlana Cemalattin Rumisiyim
Dönme kuvvetindeyim
Aklınızı alır başınızı vururum
Benimle âşık atmak aşk ister
Var mı?
Sizde pirlerin aşkı, Hocanın aklı
Ben de var
Paramı aldınız, evimi vermediniz
Ben Eskişehir’i aldım
Haberiniz yok
Çünkü ben Mustafa Kemalin askeriyim
Ölsem de dirilir yeniden yurt edinirim
Eskişehir’i
Eskişehir benimdir vermem!
Yurdumdur vatanımda
(Sakarya İnternet Gazetesi, sene 2007 ve ya 2008 olmalı, başımdan geçen bir ticari olayı duygusal dışa vurumum)