Tan Vaktinde Hüzün: BÖLÜM 2

Akþam olmuþ sýðýrlar, koyunlar yaylýmdan eve geliyordu. Koyunlarýn kuzularý evde olduðundan koyunlar dýþarýda, kuzular kuzulukta meleþiyorlardý. 

Bütün kuzular çok güzeldi. Hacý Emin Efendi’nin otuz üç kuzu ve beþ tanede oðlaðý vardý. Ama Ali içlerinde bir tanesini çok seviyordu, Kýnalý kuzuyu. Ali’nin kýnalý kuzusunun kaþlarýnýn, kulaklarýnýn, burunun üstü ve sýrtýnýn bazý yerleri kýnalý gibiydi ve Ali o kuzuya Kýnalý adýný vermiþti.

Ayþenur’la dedesi kuzularý býraktýlar. Kuzular annelerini emdikten sonra geri kuzuluða koydular.

Hacý Emin Efendinin hanýmý Nasibe Haným da inekleri saðmýþtý. Ayþenur ninesinin elinden kova ile sütü aldý, içeri gitti.

Akþam ezaný okunuyordu. Hacý Emin Efendi evin önündeki çeþmeden namaza yetiþmek için alelacele abdestini aldý. Camiye doðru yöneldi.

Bu arada Nasibe hanýmda yemekleri hazýrlýyordu. Ayþenur ninesine sofrayý hazýrlamada yardýmcý oldu.

Nasibe teyze köyde sevilen bir hanýmdý ve çok güzel yemekler yapar, kilimler halýlar dokur, el iþçilðinde üstüne yok denecek kadar maharetlidir. Köy iþlerinin çoðuna herkese o öðretmiþtir, önder olmuþtur.

Hacý Emin Efendi de sözü dinlenir hatýrý sayýlýr bir köy büyüðüdür. Cami cemaatindendir. Köyde bir anlaþmazlýk olduðunda mutlaka Hacý Emin Efendiyi çaðýrýlýr. Çünkü onun doðruluðuna,  haksýzlýk yapmayacaðýna inandýklarý için herkes itibar eder, onun hatýrýný sayarlar.

Köyün aksakallýlarýndan sözü geçen hatýrý sayýlýr birisidir Hacý Emin Efendi.

Namazý kýlarlar ve hayýr dua edildikten sonra cami cemaatine güzel dileklerde bulunarak herkesle tokalaþýr. ‘’Allah namazlarýnýz kabul ve makbul etsin’’ denildikten sonra

Hacý Emin Efendi tam camiden çýkacakken caminin imamý Kadir Hoca’’ Hacý Emin Efendi ‘’  diye seslenir. Hacý Emin Efendi geriye döner ve kenarda bekler.

Kadir Hoca cami ile ilgili bazý konularý konuþur. Caminin eksiklerini anlatýr. Hacý Emin Efendi :’’ Hocam buyur eve gidelim. Hem misafirim ol,  hem de yemekten sonra bunlarý detaylýca konuþalým.’’ der .

Birlikte çýkarlar eve geldiklerinde yemek hazýr sofraya otururlar Nasibe Haným’’ Hoþ geldin bey, hoþ geldiniz Kadir Hoca.’’der. Hacý Emin Efendi’ye haber vermediði için hafif bir sitem eder. Haber verseydin baþka yemekler hazýrlardým diye. Kadir Hoca:’’ Ben yabancý mýyým evin adamýyým. Senin bütün yemeklerin çok güzel.’’ diye söze karýþýr.

Ayþenur, gündüz ki olayýn etkisinden kurtulamamýþtýr. Sofraya oturur fakat bir iki kaþýk yer.

Babaannesi:’’ Kýzým neyin var?’’ diye sorar. Ayþenur dalýp gider kýsa bir cevapla’’ Bir þeyim yok babaanne.’’ der .

Âli uykusunda rüya görüyordu. Ali babasýnýn elinden tutmuþ, babasýný kýnalý kuzusunun yanýna doðru götürüyordu.  Tam ekin tarlarýnýn içinden geçerken Ali gelinciklerin çok olduðu yerde  annesini görür. Annesini görünce:’’ Anneeeeeeeeee, Baba annem annem!’’ diye baðýrýr.

Nasibe haným bismillah bismillah diyerek Ali’nin yattýðý sedire doðru koþar. Ayþenur’da peþi sýra gelir.

Nasibe haným bakar ki Ali uyuyor. Rüya gördüðünü anlar, biraz dua okur ve döner sofrayý toparlarlar. Hacý Emin Efendi ile Kadir Hoca da konuþmuþlar, gereken yapýlacak iþlerden mutabýk kalmýþlar, inþallah diyerek güzel temennilerde bulunmuþlardý. Kadir Hoca müsaade ister ve kalkar. Misafiri yolcu ettikten sonra  sabah erken kalkacaklarý için herkes yataðýna gider ve yatarlar.

Bekir  Akbulut (ihlasi)

08.07.2015