Hatayı kendinde ara çok zaman,
Sıkışınca dileme, sakın imdat.
Huy çıkmaz insandan, çıkmadıkça can,
Olımsuzluk "erdem", değildir üstad.

İnsanı dost bilip, hep dostça davran,
Kavgada kendin ol, kendine inan,
Kiminde çıkarcı, olsa da iman,
Kişiyi yok eder, anlamsız inat.

Gençliği genç bilip, sevecen yaklaş,
Hep böyle gelmiştir, tükenmez uğraş,
Çıkarına sayıp, koparırsan baş,
Küfrederler sana, hep "ana-avrat".

Sanmaki zulmüne, eğilir baş'lar,
Ardına dizilir, candan yoldaşlar,
Pundunu gözetler, sözde yandaşlar,
Sonun hüsran olur, yaşamın feryat.

20 Ekim 2003
( Akibet başlıklı yazı ismet-top tarafından 14.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu