İlk defa candan sevmişken
Bir kelâma küsen olduk…
Aşk’ ı bin kere övmüşken
Muhabbeti kesen olduk…
Yâr Kerem' di bende Aslı
Ruh veremdi hemde yaslı
Her yanımız taşla süslü
„El“ değmeden üzen olduk…
Yaratan bize kul demiş
Şaşarsan beni bul demiş
Akıl, dil ! Size yol demiş
Yürümeden ezen olduk…
Edebi sanat suçluydu
Ebedi kâinat h/uydu
Sağır sultan bile duydu
Yalan yanlış sezen olduk…
Gafleti ahu zar ettik
Selâmı haya, ar ettik
Kusuru yoktan var ettik
Kaş altından süzen olduk…
Irmak m‘olur ufak dere
Sükut boğdu gam kedere
Bildik amma ver kadere
Halımızdan bezen olduk…
Mecnun'u attık çöllere
Leyla' yı sattık güllere
Söverek kahpe yellere
Dağ, bayırda gezen olduk…
GÜLHAN SUSAR „YARE“ NEYLER
“HAK/ SIZLAR” DAVUDİ NEY‘LER
SÜRÇÜ LİSAN YARDA/N/EYLER
KÖR DÜĞÜMÜ -ÇÖZEN- OLDUK…
“AvşarBabamBenim” GÇ