Bahardý, candý, aþký bilen yardý
Gönlümde her zaman sýzý olurdu.
O yaðmurdu, kýþtý, yaðan bir kardý
Edebi karýn beyazý olurdu.

Ýçeri doluydu, baþkaydý derdi
Açtýkça konuyu, kapat ya derdi
Ben ''gül'' sevdikçe, o ''papatya'' derdi
Güz olan bahçemin yazý olurdu.

Bazen bir tebessüm eder geçerdi
Gülüþüne insan candan geçerdi
Ben þiir dökerdim, o ''çay'' içerdi
Çay içmek en güzel, hazý olurdu .

Yemeklerden en çok sarma severdi
Aþka acý katar, nefsi döverdi
''Sar'' sarma derken hüzün sarýverdi
Ölçüsüz sevdamýn tuzu olurdu.

Gizli gizli aþktan içer susardý
Yüreði baðýrsa yine susardý 
Aþk sükuttur derdi, sesin kýsardý
Ne cilvesi ne de, nazý olurdu.

Aþk ve Ar sökülse, tutmazmýþ yama
Müsade etmezdi basit ortama
Gökmen babasýnýn oðluydu ama
O da babasýnýn kýzý olurdu .