Online Üye
Online Ziyaretçi
..ÖZLEM…MİŞ…
Bunca hasret ve hüznün
ardından kollarını açtı ardınca
Özlem…
Kim bilir ne kadar
sıkı sıkı saracak beni
Ve yalnızlık gelip
dayanacak kapıma ardından
Küsüşlerim örtecek
gecelerimi sonra
İncirler olsa ne
olmasa ne artık !
Ben ayvayı yedikten
sonra
Kalbimi soğuttun
sonbahar artığı bir Kasım’la
Kasım…kasım…kasım…
Soyunuyor müzik
Giyiniyor transparan
geceliğini kimsesizlik
Kaldırıyor kenarından
pikemi
İri iri gözleri
açılıyor
Ve canı sıkılıyor,
Kimsesizlik kimsesizi
sevmez
Orada zaten bir
kimsesizlik yatmaktadır kırık gülüşüyle
Kopartılıyor yaka
düğmelerim adının baş harfini aklından geçirdi diye
Bende uzun bir yola
düşürdüm ardım sıra gözlerini
Sâkin olmalıyım
Sakin…
Düzelecek her şey
Düzelecek…
Diye kandırma
sabaha yüzünü dönen geceyi
Güvercinlerin
pislettiği teras kokularında kalbim
Gri !
Artık mavi değil,gri
hülyalarım
Küfürlerimin boyutu
büyüdü
İvmesiz bu günlerim
Çek elini kalbimden
artık
Çek elini !
Çek !
..
Özlem…miş
Miş…miş…miş…
Geçti…geçti…geçti…
……….süleyman Altunbaş…02:18…18
temmuz 2015