Kahr Etme Yazgına
Bakıyorum sana!
Ne zaman görsem, başın ellerinin
arasında devamlı düşünüyorsun
Biliyorum, dizlerinin önüne oturtmuşsun
geçmişini
Hem kızıyorsun, hem keşkelerini sorguluyorsun.
Sorgulasan ne fayda, keşkelerini!
Telefisi yok’ ki geçmişinin, ölümden
başka.
Kabul etmelisin yazgını;
Hata sende değil, çekmen gereken kaderinde
yazgında.
Kim değiştirebilmiş’ ki, yazgısını sen
değiştirecektin zamanında
Geçmişinde uğraşıp durmuş olsanda!
Güzellerini gör yaşadıklarından, sen
kötülerini bırak’da.
Ey fani unutma.
Huzur, haline Şükretmekten geçerdir.
Geçmişinden ders alacaksın, geleceğine öyle
yön vereceksin
Yoksa!
Bu kara, kara düşüncelerin acımaz sana.
İnan seni, canından bezdirirdir.
Hayat bir yoldur.
Bu yolun inişi de vardır çıkışı taşı
tozu toprağıda
Ve!
Yorulduğunda su içeceğin, pınarları’da
Bazen taş batar ayağına, bazen toz
yutarsın hayatın yolunda
Ey, fani!
Sen yorulup susadığında!
İçtiğin sulara, şükrediyorsun’da
Neden şükretmiyorsun, hayatın tozuna
toprağına.
Ey fani!
Gülünü seven dikenine katlanır, düşünme
kara, kara
Geçmişteki güzel günlerini düşün,
Yaşadığın her şey, çünkü daha doğmadan
yazılmıştır alnına.
Şükret;
Kahr etme, yazgına.
06 Ağustos 2015-08-06
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
Kahr Etme Yazgına başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
6.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.