Hazan yeli esiyor,dışarda mevsim bahar,
Alem düğün yaparken,bende ise matem var
Gömülür karanlığa deli gönlüm kan ağlar
Yıllar geçti aradan ben seni unutmadın
Uyuduğun döşümde kimseyi uyutmadım

Zaman çabuk geçiyor gör saçlarım ağardı 
Gözüm seçmez uzağı renkler bile karardı
Yüzüm kırışık doldu betim benzim sarardı
Yıllar geçti aradan ben seni unutmadım
Uyuduğun döşümde kimseyi uyutmadım

Yıllar meydan okudu şu fani bedenime
Divane oldum sana doymadım gençliğime
Kerem'i yakan ateş tünendi ciğerime
Yıllar geçti aradan ben seni unutmadım
Uyuduğun döşümde kimseyi uyutmadım

Bıçak gibi bilendim döndüm kendimi kestim
Poyraz misali dondum canıma lodos estim
Katranı şerbet bilip ve kana kana  içtim 
Yıllar geçti aradan ben seni unutmadım
Uyuduğun döşümde kimseyi uyutmadım 

Filizlendin  içimde dinmek bitmek bilmedin
Gönlüme ağıt oldun bir ömür güldürmedin
Bahtıma sebep oldun iyiye döndürmedin
Yıllar geçti aradan ben seni unutmadım 
Uyuduğun döşümde kimseyi uyutmadım 

Mehmet Kılıçel


( Ben Seni Unutmadım başlıklı yazı M.Kılıçel tarafından 28.08.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu