Ah sevgilim!

Bu gece efkârým yine mesaiye kaldý,

Gönlümün heybesinde.

Yine hasretin ipini çekti anýlar.

Sessizliðe  bulandý gönül þehrim.

Sensizlikle boðuþuyor,ýssýz sokaklarým.

Aþk

Ruhumun dinmeyen vaveylasý.

Dinmeyen bir þarkýdýr adýn dilimde,

Tarifi olmayan bir özlem içindeyim,

Tarifi yok sana olan hasretimin,

Tarifi yok sana olan ölümsüz aþkýmýn.

Sana olan sevdam,

Þahidimdir sevgilim.

Yüreðimin künyesine;

Ben senin adýný yazdým,

Bir seni umut ettim,

Bir seni diledim yaratandan,

Bir sana yandým.

Sensizlik kafesinden,

Tutup çýkar beni artýk.

Ya azat et yüreðimi

Ya doyur beni varlýðýnla.

Beni teslim etme efkarýn kollarýna.

Akþam sancýlanmaya baþladý yine içimde,

Yüreðime doldu hasretin soðuk sancýsý.

Efkârýn masasýna bir umut badesi koy,

Bir kendine doldur bir bana.

Çünkü efkâr doluyor yokluðunda koynuma.

Ah sevgilim,bilmez misin

Sen varsan aþk var.

Sen yoksan sessiz akþamlar!

Sen yoksan efkâr!

Sen yoksan yüreðime ölüm var...

                                      SEVDEGÖR