SOLDU EBEMKUŞAĞI


Sabahın seher vakti alaca karanlıkta
Soğuk bir rüzgar esti üşüdü birden tenim
Gölgeler oynaşırken karşıki viranlıkta

Balkonun kuytusunda yaş döken yine benim


Düşünürken maziyi eski günlere gittim
İçin için eriyip gün sayan gönül işte
Kalbimi ve ruhumu geceye esir ettim
O son buluşmamızı gören benim her düşte


Olmayacak hayaller peşinde koştuk yazık
Kimi zaman öfkeyle isyanı vurduk dile
Geçerken gençlik çağı kalmadı aşka azık
Ders olsun bu aleme güle aşık bülbüle


Neyleyim ben baharı günlerim oldu zindan
Yağmur yağmış bana ne soldu ebemkuşağı
Serbest bırak ruhumu yeter artık gardiyan
İşkenceden uzak tut yaralı bu aşığı


Bunca yıl oyalanıp aşk için koştuk boşa
Şimdi mavi göl gibi sakinleştik durulduk
Sayende bedbaht oldu yüreğim döndü taşa
Eremedik murada yalnızlığa sarıldık


NİLÜFER SARP
12. MAYIS.2015
( Soldu Ebemkuşağı başlıklı yazı Nilüfer Sarp tarafından 17.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu