ANNEYİM BEN

Bir çocuk ağlıyor köşe başında,

Kundağıyla koymuşlar yol kenarına,

Donmaktan kurtaranda bir anne,

Kıyamamış yavrucağa sarmış kollarıyla..

Vermek istememiş kimselere...

Biyololojik anneymiş varsın olsun,

Emek veren bakan anneyi bul.

Ahh yavrum seni nasılda atmışlar,

Vicdan muhasebesi de yapmamışlar...

Yıllar geçerde

içinde anne özlemiyleYanar içi....

Arar durur annesini pes etmez.

 

Annem bir zamanlar derdiki;

Kedilerde ana olmasın yavrum,

Ana, baba olunca anlarsınızEvlat neymiş...

Hayatının anlamı,

ciğerinin yarısı 

Onsuz nefes alamazsınız...

Çok ta güzel söylerdi rahmetlik.

Ciğerden yavrum diyenim,

Gözüm yaşın silenim,

Her zaman açık kapım

Yüzüme kapandı onsuz..

Nefes alamadım bir zaman...

 

Benim de annem vardı yavrum,

Nöbeti ben devraldım.

Yaşlansanda sende çocuksun,

Sen benim can damarım,

Kanımdaki alyuvarlarımsın,

canımsın.Sen bende ,

büyüsende yaşlansanda

Hiç büyümezsin bunu bilesin.


09.05.2015 - Melek DÖNMEZ


( Anneyim Ben başlıklı yazı Meleksultan tarafından 18.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu