Keloðlanýn Siyaseti

“Keloðlan þarkýsý þöyledir;

Ben bir garip Keloðlaným

Eþeðimin yok palaný

Varým yoðum doðruluktur

Hiç de sevmem ben yalaný

Bir kocakarý anam var

Birkaç tavuk bir de inek

Her gün konar kel kafama

Evsiz kalmýþ birkaç sinek"

Olmam kimseye kul köle

Halkýn kulaðý diliyim

Namertlere avuç açmam

Sivri akýllý biriyim

Keloðlaným budur özüm

Haram malda yoktur gözüm

Garip hakkýný yiyene

Elbet vardýr bir çift sözüm” (vikipedi)

Akýlda padiþah, gönülde padiþah kýzý olduðu zamanlarda Anadolu’da bir köy ve köyde bir ana oðul’un hikâyesi dünyanýn, o zamanki dünyanýn geçerli bir siyasetiydi. O zamanýn siyaseti varlýk yokluk arasýnda tek geçerli doðruluk insanýn yalýn ta kendisi hayatýydý. Varlýk ilkbaharýn getirdiði bol yaðýþla doðurgan yazýnýn güzündeki mutluluðu yaþamaktý. Yokluk ise tam tersi kuraklýðýn getirdiði kýtlýkla kýrýlmaktý hüznü katýksýz içselleþmekti. Ýþte bu zamanýn yalýn gerçek ana oðlu, Anadolu’nun yoksul köylerinde hüküm sürüyordu. O zamanýn kasabalarý ve þehirlerinde týmar sahibi askerlerin baþýndaki paþalar ve þehzadelerin padiþah yetiþtiði sancak beylikleriydi. Gerçeklerin üzerinde hüküm süren yegâne otoriteler. Bu otoriteyi bir yoksul köydeki ana oðul sarsmaz aksine saðlamlaþtýrýrdý. Keloðlanýn anasýnýn piþirdiði tarhana çorbasýnýn padiþahýn hasta kýzýnýn hastalýðýný saðaltmasý gibi dene bilir. O zamanýn geçerli otoritesini yýkmak göçebe akýnlarý ve göçebe akýnlarýna karþý batýnýn, krallýklarýnýn ilkel dinlerini yýkarak hak dinlerinde kenetlenme haç’ý tarihte haçlý seferlerini örnek görebiliriz. Ve devletleþme baþarýsýný gösteren yerleþik düzene uyum saðlama karakterini bulup korumaya çalýþan göçebe devletler etkilendikleri yeni hak dinle karþý koymaya çalýþacaktýr, haçlý seferlerine. Keloðlanýn dünyasýnda varlýða varmak padiþaha varmak yokluktan kaçmak anasýndan ayrýlmak. Yani göçebelerin vahþi yaþam karakterinin yerleþik düzene alýþýp kanýksamada mizansen bir yaþam oyunun o zamanki iletiþimsizlik bilinmezliðinde masal kurgusunda yalýn gerçekleri barýndýrýp nesillere aktaran biliþimdi. Anadolu’nun yoksul köyündeki o zamanýn köy medyasýydý diye de düþüne biliriz. Keloðlanýn dünyasý yokluðu, kel kafasýnda saçýnýn olmayýþýnýn simgesel gerçekliði ile kel kafasýydý. Varlýðý ise bir eþeði, birkaç tavuk ve bir ineði ile yine bu varlýðýnýn üzerindeki yoklularý; eþeðinin palaný olmamasý ve birkaç tavukla ineðinin yetersizliðini vurgulayan birkaç sineðin kel kafasýna konmasýyla yokluk zenginliði azlýk fakirliði arasýndaki devasa sabrýnýn yoðunlaþtýðý sivri zekâsýydý, asýl varlýðý. Sivri zekasý kel oluþunun farkýndalýðýnda anasýna oðul kalýþýnýn potansiyelinde köy halkýnýn dikkatinin üzerinde yoðunlaþmasý ve izlenip takip edilmesi zihinsel dolambaç oyunsalýnda saf karar almasý ve büyük cesaret sunmasýdýr, aldýðý kararýnýn eyleminde. Halkýn kulaðý diliyim derken üzerindeki halk gözlemini anasýnýn yokluk eleþtirisine bütünlük saðlayarak akýldaki tek gerçek varlýk padiþaha anasýný eþ koþarak padiþahýn kýzýna gönül hedefi koymasýdýr. Yoktan var edemez köyüne padiþahý çaðýramaz ama sivri zekâsýný yokluðuna yolculuk umudu sürebilir. “Haram malda yoktur gözü” gizlenip saklanacak gözünün üstünde kaþý, baþýnda saçý yoktur. Öyle gizlenip karýþacak bir sýradan beden yapýsý da yokturdur. Köyün güzel kýzýný kendine aþýk edemez, köyün yakýþýklý genç oðlanlarýyla bir çobanlýk ve sýradan kavgalarýnda anlamsýz dövüþemez. O kel kafasýyla bedensel yapýsýnda köyünün en yoksul haline seçilip atýlmýþ ama köyün varlýk unsurlarýnýn belirleyici belirsizi de vazgeçilmezi de görülüp býrakýlmýþtýr. Kendi yoksulluðunun yokluðu ile köyünün varlýðýnýn korunmasýndaki bekçisi olurken ülkesinin de koruyucu masal kahramaný olacaktýr. Padiþah soytarýsýnýn hýncý, halk soytarýsý cüce deðil ama kel bir oðlan arkadaþlýðý ile padiþah ve sadrazamý arasýnda resmi arkadaþlýk devlet yönetimini haklý haksýz zalim mazlum zýtlýðýnda tersyüz edip halký yüceltip padiþahý sýradanlaþtýrarak görülmesi gereken gerçekler görülecektir. Yani bir aðacýn köküyle en uç noktasýndaki iletim bir meyve herkes gibi yiyen padiþahla o meyveyi yetiþtirip padiþaha sunan çiftçi çoban köylü karakterin biliþim öyküsüdür. Keloðlan masallarý. O zamanýn siyasetinin masal yayýný içerisindeki siyaseti, keloðlan siyaseti zamanýmýzýn seçim siyasetinin liderlerin köylere kadar inmesinin köylere kadar hizmet siyasetinin propagandasýný yapmasýnýn bir gerçeklik esprisinin de kaynaðýdýr. Padiþahýn kýzýný alýp varlýk kazanýp anasýný yad etmesidir. Anadolu’da ana gerçekliði hala köylerinde gizil korunmakta ve saklanmaktadýr. Oðuldan ayrý bir yurt sevgisinde bir devlet hoþ görüsünde büyüsünde tütsün dürülerek. Ve göçebe akýnlarý da terör olgusunda, “Namertlere avuç açmam” vurgusunda yegane varlýðý hayatýný vataný için hiçbir þey görmeyerek canýný vererek þehit mertebesine nail olmasýnýn altýnda padiþahýn kýzýna ulaþan keloðlan karakter liderine yetki karar gücü vermesidir. Keloðlan karakteri Karaoðlan ve Çobansülü gibi örnek siyasi karakterleri karakterize etmektedir. Tarhananýn gücüyle haçlý seferlerinin günümüz versiyonundaki petrol ve uyuþturucu kaçakçýlýðý vurgununda teknolojik silah baskýsýyla kültürel hegemonya karþý keloðlanýmýzý halk tarafýmýzda tutarak analarýmýzýn dualarýný mazlumdan yana yüceltmektir.