Gönüllere aşkı kim ördü
Yalandan söyleyin kim öldü
Aşksız güleni kim gördü
Hala merhametli olmaz insan
Yıkılmış köprüleri kim yıktı
Gülen gönülleri kim ağlattı
Yetimin hakkını kim aldı
Hala ateşe doğru koşar insan
Doğru yoldan kim yürüdü
Yolda ki dikenleri kim süpürdü
Yoldaki taşları kim döktü
Hala elinde taş hala elinde çalı dolaşır insan
Hak yolunda yürüyen insan
Yanlış yola saptın geri dön insan
Söz dinlemeyen inat ile gezen insan
Yanlış yolda gitmeye ısrar eder insan
Bahar ayında açar çiçekler
Çiçeklerden bal yapar arı böcekler
Bırakın gönüllerde açsın çiçekler
Hala açan gülü koparır insan
Kadın giysisi giymiş edepsizler
Nefreti ile hala gülümser
İnsanım diye yola çıkar edepsizler
Hala insanım der utanmaz insan
İnadı ile tertemiz olanı suçlar
Merhametli olanı sevmez bataklık ta yatar
Elden ne gelir böyle edepsizdir bazıları insan satar
Hala doğruyu ben bilirim der yanlış yolda gezer insan
Yakar yıkar yıkmadım diye söz eder
Utanmaz birde yanlış yolda gider
Sanır ki dünyada ömür bitmez böyle gider
Hala inadı ile ömrün sonunda doğru gider insan
Cenazede sus pus olur
Mezar dönüşünde sonrası nefsine kul olur
Yanlış fikirsizliği ile fikirsizliğe yol olur
Hala benim fikrim benim fikrim der insan
Zorda kalınca Allah der
Zorluk bitince Yallah der
Yalan yemine vallah billâh der
Hala yanlış konuşur yanlış yapar insan
Zoru görünce kaçar
Yemek görünce koşar
Düz yolda aklı şaşar
Hala ben ben der insan
İman kendine lazım bilmez
Ağlayanı hiç görmez
Yardım dersen onu sevmez
Yine günah ile mezara koşar insan
Namaz kıl dersin yaşım genç der
Ölüm gelince gence erken geldi diye söyler
Gördüğünden ibret almaz gezer
Hiçbir şeyden ders almaz insan
Nefis şeytan dersen arkadaşı
Merhamet değil onun sırdaşı
Dertlerden hiç kurtulmaz başı
Nefis şeytan düşman yine bilmez insan
Kul Mehmet’im artık söyleme yeter
Bu ömür bir gün olur biter
İnşallah gül kokan Resul bize gülümser
Ölümden sonra hayat var unutma ey insan
Mehmet Aluç©-Kul Mehmet-