Online Üye
Online Ziyaretçi
BEN KÖYÜMÜ ÖZLEDİM
Ben köyümü özledim dostlar
Mis kokan havasını
O çil,çil kayısısını
Anamın saçta pişirdiği
O kül kokan ekmeğini
Sarımsağı bol o karışık turşusunu
Ben köyümü özledim dostlar
Kuzuların sesini
Osman dayının yirmi senedir
Kafasına taktığı o tarihi kasketini
Elinde bastonla duvar dibinde
Bizlere anlattığı geçmişini,anısı
Her defasında anlatınca gözleri dolardı
Ben öyle sevgiyi,öyle saygıyı,öyle aşkı
Osman dayıda gördüm, onda duydum onda yaşadım
Çok severdi rahmetli karısını
Zamansız ayrılmıştı
Bir başına kalmıştı Osman dayı
Ben köyümü özledim dostlar
O evimizin avlusunu
Etrafındaki iğde ağacıyla çevrili bahçesini
Komşularla paylaştığımız
Bir elmanın yarısını
Dostluklar orada vardı
Komşuluk orada vardı
Sevgi saygı hepsi köyümde kaldı
Gerçi köyde hayat,geçim zordu ama
Oda kolay sayılırdı yazın çalışır
Ne lazım ise borca alınırdı
Ya harmana borca
Yada kayısı zamanına verilirdi
Herkes birbirine güvenir,itibar ederdi
Ben köyümü özledim dostlar
O topraklı yollarını
Çeşmede akan buz gibi sularını
Testisini su doldurmak için gelen
Al benekli şalvarlı kızlarını onların nazları
Onların cilveleri bile başkaydı
Her gencin gönlünde bir takıntısı vardı
Mesela benimki sultandı
Akşama kadar çeşmenin karşısına geçer
O ütüsüz beyaz gömleğimle,siyah şalvarım,la
Onu gözlerdim
Gençlik işte her yiğidin gönlünde
Bir aslan yatardı,benimki,de sultandı
Ben köyümü özledim dostlar
Bayram sabahlarını
O kül ile yıkanmış bakır tabaklarını
Bayram dedim,de aklıma geldi
Rahmetli Annem her bayram sabahında
Bir sütlaç yapardı,ki
Mahalleli bayram namazı bitiminde
İlk bize gelirdi ilk kapıları biz olurduk
Rahmetli babam da çocuklara balon dağıtırdı
Bayramlar orada bayramdı
Dostluklar orada kaldı
Hele birde bizim ineğin bir yoğurdu vardıki
Ayranı ekşi içtikçe içiyordu insanı
Ah diyorum ah, nasıl anlatayım
Kaç kelimeye sığdırayım
Şimdi bunları kimlere inandırayım
Başka söze gerek yok ben köyümü özledim dostlar
Ben köyümü
Cahit Aluç
Malatyalı şair