Hoş geldin, son bahar
Hoş, geldin.
Gelmeyi geldin’ de, son bahar,
Biliyorum sen!
Bohçandaki acılarınla, ölüm tuzaklarınla birlikte geldin.
Her yıl, geldiğin gibi.
Bak, daha sen gelir gelmez, sert esmeye başladı rüzgârların
Yıkmadığı bent, söndürmediği ocak bırakmadı, yağdırdığın yağmurların.
Ve!
Ölüm kokmaya başladı, getirdiğin ölüm tuzakların
Oysa bohçan getirdiğin gibi duruyor daha.
Bak...
Kızarmaya, başladı
Sen daha gelir gelmez, düne kadar yeşil olan ağaçların yaprakları
Çoğaldı, evlerin hastaları.
Ölümün korkusu sardı, yeri göğü dağları.
Anlaşıldı son bahar, anlaşıldı
Yine, yakında!
Duyacağız evlerden gelen ağıtları ağlamaları.
 
 
Hoş geldin, son bahar
Hoş, geldin.
Geleceksin gelmeyi biliyorum’da, bu yıl sen birazcık geç geldin.
Eskiden!
Yağdı ‘mı uslu, uslu yağardı, yağmurların
Ve her yağmurdan sonra, güneş açardı, çıkardı masmavi gökte gök kuşakların.
Değiştin sen, son bahar
Değiştin.
Herkes gibi, sen’ de değiştin.
Eskisi gibi, usul, usul yağmaz oldu artık yağmurların.
Yağmurların, yağdıkça,
Köyleri evleri, altına alıyor, çamurların.
 
27 Ekim 2015-10-27
Ahmet Yüksel Şanlı er
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

( Hoş Geldin Son Bahar başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 27.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu