Sen uzak
sana olan özlemlerim daha uzak
Yüzde
dost kalpte düşman olanlar kuruyorlar yolumuza ha bire tuzak
Sevdanın
ateşten gömleğini giyer giymez
Kalmadı aşkın
yollarında sevda heybelerimde erzak
Nur
cemalini görmezsem yaşama umudum felç olur
Muhammedi
güllerimin goncaları daha açmadan solar kurur
Sana sırılsıklam
meftun olan bu gönlüm
Mecnun
misali her yerde seni fellik fellik arar bulur.
Sözlerin bittiği
yerde başlar benim aşkım
Mahirce ilmek
ilmek dokunur sevda gergefinde nakşım
Bir anlık
firakında
Celalli ve
haşin olur herkese bakışım
Dillerin söyleyemediğini
meşhur bir şair gibi yazar kesik uçlu kalemim
O yârin tatlı
bir bakışıyla biter keder ve elemim
Kalan ömür
miadım hazana uğrar
Nazlı yârin
ince bellerine sarılmazsa nasırlı ellerim
Sen yaşadıkça
geçmem namertlerin köprüsünden
Aşkınla bilendim
bilenebildiğim kadar hayat törpüsünden
Gamzeli yanaklarından
dökülen bir gülüşünle
Kurtulurum bir anda hayatın meşakkat örtüsünden
13-18/ Kasım/ 2015