Ey sevgili
canan
Sana gelen
yolları arşınlamaktan yoruldum
Kurumuş yaprak
misali yerlerde savruldum
Bana her
celalli ve haşin baktığında
Yaşarken her
daim kahroldum
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda yolcu olmak canıma tak etti
Naz ve
cilvelerin bana yettikçe yetti
Sana meftun
olan bu gönlümdeki muhabbetim
Güneşteki buz misali eridi bitti
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda dizlerimde takat kalmadı
Sende beni sevesin diye ne yaptıysam olmadı
Sana karşı
muhabbet fedailiği yaparken
Sen gibi
hiç kimse gönül güllerimi yolmadı
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda kesik uçlu kalemimle seni sana yazmaktan usandım
Beni ben
gibi sevmemene rağmen sana inandım
Sana sevdalanır
sevdalanmaz
Her daim
seni dostların dostu sandım
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda en dertli naraları attım
Hak etmediğim
halde inanman için enva-i türlü ağıları tattım
Uzaktan bile
olsa nur cemalini görebilmek için
Fedakârlık
üstüne fedakârlık yaptım
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda en manidar şiirleri yazdım
Bu emanet
can bu tenden daha ayrılmadan kendime mezar kazdım
Benden sen
uzak durdukça
Kükremiş aslan
misali azdıkça azdım
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda aşkın tuvalinde sana olan sevdamı resmettim
Sesini duymadığımda
kendimi kaybettim
Bana hediye
ettiğin gülerken çektiğin resmini
Aşkın mahpushanesinde volta atarken aşk ve şevkle seyrettim
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda durup dinlenmeden koştum
Her gamzeli
yanakların aklıma geldikçe coştukça coştum
Gereken adımları
atmamana rağmen
En manidar visaller uğruna coşkun akan Pınar misali sığmadım bendime taştım
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda en dertli türküleri mırıldandım
Kolay aldanmazdım
ama yapmacık sevgine aldandım
Sevda meclislerine
her gittiğimde
Bahtiyar olamadığım
için kendimden utandıkça utandım
Ey sevgili
canan
Sana gelen
yollarda bilemezsin kaç ayakkabı eskittim
Aşkın meşakkatli
yollarında bir başıma kaldığımı henüz fark ettim
Bana yaptığın
zulümleri söylemedim hiç kimseye attım içime
Her
daim sevda sürmeli gözlerin hatırına setrettim
23/ Kasım/
2015