Yalnızım, tek başımayım artık
Sen yoksun yanımda
Sadece fotoğrafların kaldı bende
Tek bir şey bıraktın ama,
Her şeyimi de alıp gittin benden
Artık yok o ahu gözlerin
Ah beni benden alan o gözler
Artık yok o pespembe dudakların
Bir daha hissedemeyeceğim,
O ıslak öpüşlerini
Artık yok o güzel mi güzel,
Saf ve tertemiz gülüşün
Bir daha okşayamayacağım
O güneş kadar sarı, ipek saçlarını
Asla içime çekemeyeceğim o mis kokunu
Mahrumum artık o cıvıltılı yüzünden
Tutamayacağım artık,
O narin ellerini
Saramayacağım seni doya doya
Biz yokuz artık
Apayrı iki insanız farklı memleketlerde
En kötüsü de ne biliyormusun?
Asla kimse anlayamayacak
Hislerimi,duygularımı
Anlamayacaklar seni ne kadar çok sevdiğimi
Anlamayacaklar sana olan aşkımı,tutkumu
Anlamayacaklar bir daha kimseyi sevemeyeceğimi
Beni avutmaya çalışacaklar
Anlamayacaklar ki içimdeki yaranın derinliğini
Anlamayacaklar benim içimdeki seni
Her zaman ağlayamam,doğru
Hatta güldüğüm zamanlar olacak
Mutlu sanacaklar beni
Seni unuttuğumu zannedecekler
Fakat bilmeyecekler ki içimdeki yangını
Akıllarına gelmeyecek,
Victor Hugo'nun şu dizeleri
"Ağlamak için gözden yaş mı akmalı
Dudaklar gülerken insan ağlayamazmı"
Hiçbir önemi kalmadı artık bunların
Hayat durdu benim için
Akmıyor artık zaman
Dönmüyor sanki dünya
Her yer zifiri karanlık
Hiç bir çıkış yada aydınlık yok
Sanki güneş terketti dünyayı,
Tıpkı senin beni ettiğin gibi
Ne güzel söylemiş Sokrat
"Tek bildiğim hiçbir şey bilmediğimdir"diye
Hiçbir şey bilmiyorum gerçektende
Tamamen karanlık ve cevapsız sorular var aklımda
Sensiz nasıl yaşayacağım?Ne yapacağım
Düşünüyorumda, bu sorular daima cevapsız kalacak
Çünkü sensiz yaşayamayacağım sevgilim.
Yazarın