Ruhuma dökülmüş, bir kalıpsa bedenim.
Ben tutsak,ben sürgün, ben bir köleyim..
Aczime şahitse, şu direksiz göklerin.
Ben ümit ,ben mefza,ben bir abir-i sebilim.
Afâkın göğsünde tomurcukken nâr,
Kızılın ötesinin,muştusudur bergüzar.
Dil sürçer,göz kararır,el titrer,
Şevkattin şavkısıdır, zann-ı yâr..
Umudun nabzı atarken yavaş,
Biçilir gündüzler,savrulur talaş,
Hani düşlere yolculuk arkadaş.?
Zulamda ağıt,içimde sızı,gözümde yaş..
Hüsnümde eserken bir acı meltem,
Her güzelin âtisi hazin bir matem
Vuruldun kanadından sus madem.
Kimedir şikayet?,kimedir sitem?.
Yakının mazisi uzaktır şimdi.
Heyecan eskidi,tükendi sevgi
Şeb-i Yelda'larda,aşk nöbeti,
Yarin gözleride nemlidir belki.
Gönülle gönülü, yakıştıran var.
Gözlerde ateşi ,tutuşturan var
Aşığın sebebi, şeb-i Yelda'lar.
Çoğalır Yar, kırıldıkça aynalar..
Ü.Seyhan
(
Şeb-i Yelda başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
14.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
