SAF ÇOCUK 

Saçları yüzüne karışmış umutlarıyla , salınıyordu bir sağa , bir sola

Tutarsız adımlar atıyor  peşi sıra saf çocuk ,

Aylardan Aralık sanki   gözlerinin içine içine   kar yağıyordu .

Dokunsak hissetmeyecekti bu saf çocuk !

Çünkü beyaz onun için ve  umut onun için

Siyahı bilmez o naçizane ruhu

Bilmez nereden bilsin , o koca yürek yorgunluğu 

Durdurup soruyorum acaba nedir görüşü

Hey saf çocuk ; umutlar sevilir de sende ki  bu heves niçin ? 

Şimdi de yüzüne karışmış diz çökmez harikulade o  gülüşü

Oysa o kalbiyle sınırsızca  benimsemiş yolun  başında 

 Umudunda haklı olacağına niyet ederken ne sağa bakmış ne sola  ...