Depresif Kız 1
Anladım ki insan hiç kimseyle yakın olamıyor bir türlü. Hele benim gibiyse, hayatı umutsuzca birini aramakla geçiyor. Zaman ne beni ne de başkalarını dinliyor. Üstümüzden öylece akıp gidiyor; her an bir şeyler kopararak. Ve ben hâlâ eski yerimde, yontula yontula küçülerek bekliyorum;beni zamanın içinden alacak birini.
Ve bugün anladım ki hiç kimse gelmeyecek benim diyarıma. Ben, mazide kalmış küçük,yakışıksız bir yama.
Biliyorum ki, zaman geçse de ben hâlâ bir yama, yamalığından mutlu belki biraz mahzunca. Ve biliyorum ki,fallar başka açılsa da ben mahkumum böyle olmaya...
(
Depresif Kız 1 başlıklı yazı
Bbellatrix tarafından
3.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
