Seni bıraktığım gün ben öldüm sevdiğim.
Kapkaranlık bir dünyada buldum kendimi.
Güneş uğramaz oldu buralara.
Karanlıklar içinde kayboldum.
Korkuyordum, yalnızdım,
SENSİZDİM..

Kalabalık içinde yalnız kalmak nedir bilir misin sevdiğim?
Ölümü iliklerine kadar hissetmek..
Peki ya sesini duyup da hiçbir şey söyleyememek..
Her seslenişinde özledim seni diyememek..
Susmak,susmak,susmak sonsuzluğa...

Her gece rüyalarda görmek seni sevdiğim..
Sabah uyanınca yanımda bulamamak,
Sensiz yaşayamıyorum,ölüyorum diyememek,
Her anı seninle ama SENSİZ yaşamak...
NEDİR BİLİR MİSİN??

Hayat çok acımasız sevdiğim.
Aldı seni apansız şu zavallı yüreğimden.
Ayırdı kenetlenmiş ellerimizi birbirinden.
Hüzün kaldı geriye gözlerimde gözlerinden.
Şimdi yalnızca büyük bir özlem,
Kalbime gömdüğüm sevgin ,
Ve kalan birkaç gözyaşıyla,
Yapabildiğim tek şey sevdiğim
SADECE SUSARAK ÖZLEMEK SENİ..