. 

                            ..

                            ...

          Bu gece yine açtým oda penceremi

          Yine izledim rüzgarýn dans etmesini

          Yine ýsýttý bir soðuk öpücük yanaklarýmý

          Okþadý saçlarýmý rüzgarýn ince parmaklarý

          Bu gece yine açtým oda penceremi

          Gökyüzü açtý bana gözlerindeki parlaklýðýný

          Döktü gözlerime göz kýrpýp ýþýk saçan yýldýzlarýný

          Gönderdi bana aþkýný karanlýkta saklý ihtiþamýný

          Yine bir kuþ oturmuþ aðaçta penceremin yanýna

          Fýsýldýyor muhteþem yalnýzlýðýný kulaklarýma

          Söylüyor aþk þarkýsýný huzursuzluðuma

          Gülümsüyor o ve karanlýk benim yalnýzlýðýma

          Eritir gece yalnýzlýk buzlarýný

          Gözlerim öper sevginin yanaklarýný

          Huzur uyutur kollarýnda Kulaklarýmý

          Gecenin gökyüzü boyar umut rengine rüyalarýmý

                            .

                            ..

                            ...

              Muhammed Ahmedizade