SEVDA CENGİ

Ey sevgili; sen bilmezsin

Bir zamanlar kıştı gönlüm.

Dördüncü cemre gibiydin,

Sen düşmeden düştü gönlüm.

 

Seni şiirimle vurdum,

Görmedin, yanında durdum,

Bilsen ne hayaller kurdum,

Kaf dağını aştı gönlüm.

 

Deryaya attım zarımı,

Demedim ahu-zarımı,

Sen görmeden mezarımı,

Yüreğine eşti gönlüm.

 

Gül yüzündeki süsünle,

Huzur tınısı sesinle,

O sıcacık nefesinle,

Doldu doldu taştı gönlüm.

 

Bilmem girdim mi düşüne?

Rastlamadım bir eşine.

Düştü senin ateşine,

Usul usul pişti gönlüm.

 

Göremedin gördüğümü,

Dilime attın düğümü,

Bu attığın kördüğümü,

Çözemedim şişti gönlüm.

 

Yeter! Seviyorum seni.

Kazandı sevda cengini,

İşte bak kendi kendini,

Aşk okuyla deşti gönlüm.

 

 

 

( Sevda Cengi başlıklı yazı Seyit OSMAN tarafından 17.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu