Umudunu yitirme çocuk ,
Bakarsın;
Bir uçurtma dolanır uçurtmana
Gökyüzünde..
Şenlik başlar...
Belki gökyüzünün altına deniz serilmiştir.
Misafirdir o gün bütün martılar .
Bırak papuçsuz olun,
Hatta çırılçıplak.
Koşun koşun gün doğumuna doğru
Ciğerleriniz yırtılana dek ..
Kayıt altına alınsa da sayınız.
Asi yazsın listelerde adınız.
Ve bağırın korkmadan hep bir ağızdan ,
Yeter,yeter!
'Dünyayı çocuklara bırakın '
Rüzgar ekenler ,fırtına biçmeden henüz,
Dağların kovuklarına sığar cüsseniz .
Sahillerine tek deniz yıldızları vuran ,
Gecelerinde ay süzülen,
Bazen yarım ,bazen hilal, bazen dolunay,
Karanlık sularda şavkınız ortak.
Dillerinizde o tekerleme
'Ay dede ,evin nerde '
Ve çalılıkların arkasına saklanan
O dev canavarlar hayallerinizde,
Korkunç ama zararsız..
İşte o şehirler !
Kaf dağı denilen yerde mutlak.
Biz döndük yarı yoldan,
Siz gidin ölüme kadar .
Mutlu son hiç olmadı.
Oysa olmalıydı elbet. Buluşmalıydı bir yerde,
Tüm güzel hikayeler . Siz gidin;
Yıkılan şehirlerin kiri bulaşmadan yüzünüze,
Bilin ve inanın ki !
Ölüm ,çok çok uzaktır size..
Ve bir bakarsınız ki; Bin uçurtma dolanır uçurtmalarınıza
Gökyüzünde...
Ümit Seyhan
(
Ay Dede Evin Nerde başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
23.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
