Yenilensin Ruhum
Dinmiyor öfkeleri bu zifiri gecelerin
Pamuk ipliğiyle bağlıyken umutlar
Saklanır köşe bucak karanlığına
Gölgeledikçe huzursuz bahtında
Şimdi sadece hayalken mutluluklar
Dünya çarkın ucunda döndürürken
Katlanabilir misin diye sormadan
İçlenirken ruhun farkına bile varmaz
Bakmazken yüzüme gözün ucuyla
Kaderin cilvesiydi bu sınayan
Tartar gibiydi terazisiyle
Ağır yükünü taşıttı omzuma
İki büklüm kamburdu beli
Dizlerinin dermanını kesti
Anladım ki bu sadece testti
Nereye gidiyordu bu yolun sonu
İşkenceye dönerken bedeninde
Darmadağın viraneye çevirdikçe
Daha yaşatmadı fukara gönlünü
Yaprak arasında kuruttu goncayken
Doğ güneş tüm ferin değsin derinliğe
Isıt buz kesen bu kalbimin kafesini
Güçsüz bırakma, ver yine öz güvenimi
Bağışla mucizeni dirilsin yaşayan ölü
Taşırt akan suları, doldursun kurak gölü
Yenilensin ruhum, yeniden kur düzenimi
Nesrin Önem Demir
27 01 2016
