Hicran idi senin bende gidişin
Ezelden beri nakarat olmuş dudakların
Bir hasret gibi yapışmış ,yüreğime yüreğin
Feryatlar yükseltir ,arşı titredir,acıların
Derin uykularımı ..
Yüreğinden kopup gelen çığlıklar böler...
Kimse duymaz , Gecenin Sessizliğini
Ahu Gözlü
yarin de duymaz ,haykırışlarını
Bir köşeye
acılarınla yıkılırsın
Derdine
derman olsun diye
Alırsın eline bembeyaz kağıt ve kalem..
Gözlerinde yaş akıtarak yazarsın
İçinde geleni
satırlara anlatırsın…
Ne yap sanda geçmez gönlündeki yaralar
Her gün daha da artar acıların
Gittikçe
derine iner yüreğindeki acı
O Zaman anlarsın..bu hayatta silindiğini
Yavaş yavaş erip gittiğini
Payda pay silindiğini…
İşte o zaman el açarsın Alemlerin rabbine
Onu al içimde diye yalvarırsın
Unutmanın ne kadar zor olduğunu
İşte o
zaman anların