SIRILSIKLAM
Hiç kimse sevemez benim sevdiğim
kadar
O bakışlarını,o gülüşlerini
O içinde baktıkça kaybolduğum deniz gözlerini
Hadi kalk,ta gel artık
Yüreğimdeki buzlar erimeden
Ben kör misali sevdim o yüreğini
O yalnız sana çarpar
O yalnızca seni arar
Geceleri rüyalarımda
Sadece senin adını sayıklar
Şimdi dokunsalar ağlayacağım
Bıraksalar haykıracağım
Sen sen diye
Düşer gözyaşlarım yağmur misali
Düşündükçe utanırım söyleyemem
yalnızlığımı
Bir türlü iliklerimdeki seni
Sensizliğime ilikleyemedim
Bittim tükendim,gücüm kalmadı
Ne kadar güçlü görünsemde
Hala sarılması gereken yaralarım var
Ben seninle kendime kavuştum
O yüzden bu kadar sevdim
Hiç kimse sevemez benim sevdiğim kadar
Dayanacak gücüm kalmadı artık
Hasretin yüreğime sıkılmış bir kör
kurşun gibi
Haydi gel be gel çok kötüyüm işte
Bir kere yüzünü göreyim
Başımı omuzlarına yaslayayım
Senin sevincine üç beş ağlayayım
Sonra yine gidersin söz
Bir günde olsa sönsün içimdeki
Sana yanan o ateş o köz
Hiç kimse sevemez benim sevdiğim
kadar
Hani sırılsıklam aşık derler ya
Aynı öyle işte sırılsıklam aşığım seviyorum
Malatyalı şair
Cahit aluç