MERSİN’E METHİYE
Günaydın dedim
Akdeniz’imden gönlüme doğan portakal sarısı güneşe.
Bir kış günü, içim
kıpır kıpır, ortalık ıp ıpılık.
Selâm olsun yedi
uyurlar Eshab-ı kehfim.
Yüzyılların eskitemediği
ölümsüz aşkın sembolü,
Marcus’un anısı
kleopatra kapım.
Tüm ihtişamıyla
Tarsus’umun simgesi şehrin merkezinde.
Gelen geçen selâma
durur,
Fatihalar gönderir
çanakkale şehitlerine
Nusret mayın gemişi
şehrin girişinde.
Danyal peygamberin
mezarına götürür eski roma yolu.
Bunca zamanın tanığı
olan şelalen ağlar maziye…
Şifa verir cisme,
şahmeran hamamı şehrin içinde.
Buram buram tarih kokar
Yumuktepe’n.
Mersin’in büyümeyen
çocuğudur Kızkalesi,
Yanıbaşında durur buz
gibi suyuyla yapraklı koyu.
Şifa verir ciğerlere
astım mağarası.
Mis kokulu çileği ile
hoş geldiniz Silifkeye…
Merhaba Taşucu’m
merhaba doğal limanım.
Bilinmez hangi aşklara
kucak açtın,
Hangi ayrılıklara
yelken…
Mersin’in en
batısındadır Anamur.
Akşam kızıllığında
altın sarısı muzları…
HASAN GARİP