Hüznü, yalnızlığı severim ben pek
Nice kervanların geçtiği İpek
Yolu’na değişmem yalnızlığımı.
Sıcak gözyaşları dökmemden belli,
Nuh’un yaşadığı dokuz yüz elli
Yılına değişmem yalnızlığımı.
Hayaliyle geçer gündüzüm, gecem
Melike Belkıs’ın giydiği Acem
Şalı’na değişmem yalnızlığımı.
Efkâr Tepesi’nin ruhuna benzer,
Rize’nin efsane yaylası Anzer
Balına değişmem yalnızlığımı.
Yanımda oldu mu çay ile tütün,
Dünyalar zengini Karun’un bütün
Malına değişmem yalnızlığımı.
Bir yazı verseler bir de baharı,
Dadaş diyarının dilberi Sarı
Gelin’e değişmem yalnızlığımı.
Tekir yaylasının, Tanrı dağının
Dile destan olan İrem bağının
Gülüne değişmem yalnızlığımı.
Ben bu halim ile ölsem de kabul,
Dağı- taşı altın olan İstanbul
İline değişmem yalnızlığımı.
Yalnızlığın eseridir şu neşem,
Sultan Süleyman’ın ben o muhteşem
Haline değişmem yalnızlığımı.
Eylül 2015 Sakarya
Muhammet AVCI