Sessizlik ile konuşayım biraz dedim. Döndü bana ne dese beğenirsin '' Benim adım sessizlik ne konuşabilirsin ki benim ile.''Gecenin bu saati olmuş yeni gün ve gece eski gün ve geceyi ardında bırakıp insanlara ve diğer canlılara merhaba demiş en keyiflisinden. Ben de seni karşıma alıp, hatta adam yerine koyup konuşuyorum ey sessizlik. Çıt çıt diye bir yerden sesler geliyordu, kulak kabarttım azıcık, döndü bana ''Herhalde o çıt seslerini benim çıkardığımı düşünmüyorsun, sağına soluna bak, belki de, kanadı kırık bir sivrisinek ya da ayağı topal bir hamam böceğidir o'' dedi...


Bak bu saat oldu daha yatmadım. Bir sor bana bakalım niye yatmadım? Senin sessizliğinin derinine inmek için, sessizliğin sesini duymak için. O sessizlik ki nasıl sekine salar insana, nasıl huzur verir yüreğe ve beyine. Şu an da herkes belki de renkli sinemaskop üçüncü beşinci rüyasını görüyor, çoğunun kı..n da pireler uçuyor hem de en kallavisinden. Ben ne yapıyorum senin gibi çıtı çıkmayan biri ile havadan sudan konuşmaya çalışıyorum, karşıma almış seni muhatap kabul ediyorum kendime...


Döndü bana yine olanca sakinliği ile gözlerinde de hafif bir ıslaklık ''Benim adım sessizlik, ben konuşmadığım zaman benden kork, ben gücümü Yüce Tanrı'dan alırım. Hiroşima'da ve Nagazaki'de yüz binlerce insan öldü çıt çıkmadı, ölüm sessizliği dediler. Kore harbinde, İkinci Dünya Savaşında binlerce insan vurulup düştü, Bosna'da kadınlara tecavüz edildi, çocuklar delikanlılar kurşuna dizildi, hep ölüm sessizliği vardı oralarda hep ölüm sessizliği. Ben delilleri mi topladım ahrete saklıyorum konuşmalarımı. Kimilerini gece yatağında dinlendiririm hiç yüksünmeden, kimilerini mezarında, kimilerini dillendiririm, kimilerini sessiz sessiz dilendiririm, ama para dilenmesi değil, sevgi dilenmesidir bunun adı.''


''Bazen geceyi yırtan bir bekçi düdüğü yanaşır yanıma benim ile dost olmak için, bazen çam ağaçlarının tepesinde ki cırcır böcekleri ya da puhu kuşları. Ara sıra dost olurum onlarla, ara sıra kovarım yanımdan. Çünkü o sırada sohbetim vardır iyi insanlar ile iyi kullarla...''


''Biliyor musun, ben arabaların içinde gece gündüz gürültülü müzik dinleyenleri hiç sevmedim. Alt katta ki komşularını gece gündüz rahatsız eden ev sahiplerini hiç sevmedim. Ülkelerine yönetici olup da halklarına bağıra çağıra bir şeyler anlatmaya çalışan diktatör ruhlu dalkavuk siyasetçileri hiç sevmedim.'' Sonra tekrar döndü bana ''İnşallah bunlar bir kulağından girip de öbür kulağından çıkmaz''dedi...


Gözlerinin içine içine baktım ''İyi ki varsın müthiş bir şeysin sen, kâinatta ayak basmadığın yer olmamalı herhalde'' sadece gülümsedi ''İyi bildin'' demekle yetindi...

( Sessizlik İle Konuşayım Biraz başlıklı yazı AhmetZeytinci tarafından 18.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu