Gözden...
Akan yaşlar
Ateşe düşüyordu
Kavuşmadan kayboluyordu
Hararet dinlemiyordu, ateş ışık saçıyordu
Gecenin efsunlu halisi neme sessizce akıyordu
Kabrin bu saatte kimsesizliği bir şeyle anlatıyordu
Toprak ve kemik kalana kadar sahneler açığa çıkıyordu
Geride kalanlardan imdat mı bekleniyordu, Berzah suskun kalıyordu
Mustafa Cilasun
