Kapı tokmağı sert sert vururken gözleri nemli
Kalbini kırıp paramparça ettiği insanlar
gelmişti sanki
Yalnızdı,çünkü gönlünde giremediği kayıp bir
şehir var
Soluk soluğa keşfedilmeyi bekleyen caddeler ve
sokaklar
Bazen suçlasada kendini,vicdanını duyamadığı
belli
Sevmek bir sığınak,içinde aşka meydan
okuyanların cesetleri
Uykusuzluğa harp ilan etmiş geceler kalmış
avuçlarında
Kendini seyrediyordu başkalarının sorgusuz
aynalarında
İçinde susmayan bir ses,susturalamayan bir
düşman
Günahları süsleyip püsleyip sunan,nam-ı değer
iblis yani şeytan
İnsanlar kulaklarını vicdanı olanlara kiraya
vermiş duymuyorlar
Pişman oluyor,gözyaşı döküyor,meşaleler gibi
yanamıyorlar
Bu kadar günah,isyan,zulüm olsada üzerinde sakın
unutma
Affetmek için bahane arayan Allah,şah damarından
daha yakında
üskübi
Yazarın
Önceki Yazısı